Er zijn zo van die avonden die zo speciaal zijn dat je de avond zelf al beseft dat deze voor altijd in je geheugen gaat geprent staan.  Dat je gewoon weet dat je nog lang en vaak herinneringen zal ophalen aan deze avond.

Donderdagavond 26 juli 2018 was er zo eentje.

Stefan en ik hadden wat te vieren … 20 jaar samen ! En als dat nog niet genoeg is als reden om iets speciaal te doen, tja, dan weet ik het niet meer.

We kozen voor Chambre Séparée van Kobe Desramaults in Gent om dit te vieren.  Ik had er natuurlijk al over gelezen en foto’s gezien maar toch wist ik niet goed wat te verwachten.  Ja, ik wist dat er maar een beperkt aantal plaatsen zijn, ik wist dat je de chefs constant bezig ziet én dat zij ook degene zijn die je bedienen.  Toch had ik geen enkel vermoeden hoe speciaal én boeiend dit zou blijken te zijn.

Bij aankomst was het bij het zien van het gebouw waar het restaurant gevestigd is even slikken.  Dit oude, lelijke gebouw, dat kon toch niet dat we daar een toprestaurant in gingen vinden ? En toch …

Al vanaf de eerste stap die je binnen zet weet je het gewoon : dit gaat tof / top worden ! Je wordt ontvangen in een hip, zeer gezellig salon.  Je komt al direct ogen te kort om alles te bekijken op die toch wel beperkte oppervlakte.  Ter info, die LP’s en die platenspeler staan er niet alleen ter decoratie.  De muziek op de achtergrond komt daar vandaan.  Tussen het koken door, loopt er telkens iemand van de keuken naar daar om een nieuwe LP op te leggen.  Schitterend, toch ?

Bijna onmiddellijk krijg je al een huisgemaakt drankje aangeboden, heerlijk fris komkommerwater.

Ook je aperitief kan je hier nemen, ondertussen rustig rondkijkend en proberend om al wat op te vangen van wat er zich achter de gordijnen afspeelt …

Na een tiental minuutjes mag je dan aan tafel.  Deze tafel is eigenlijk een soort van U-vormige bar waar iedereen gezellig naast elkaar aanschuift, met onbeperkt zicht op alles wat zich afspeelt in de keuken.  Eigenlijk zit je gewoon in de keuken, met je neus op de actie.

Voor iemand die graag kookt, is dit absoluut een belevenis.  Ik kan mij daar echt mee amuseren, dat allemaal zien, de handelingen van die chefs, de manier waarop ze kruiden snijden, hoe ze een bord dresseren, …

Het belangrijkste was natuurlijk het eten.  Moet ik echt nog specifiek zeggen dat dat top was, dat dat heerlijk was ? Niets dan pure smaken, vlees dat smelt op je tong, broodjes die je van a tot z vers ziet bereiden, alles verser dan vers.  De vis wordt in zijn geheel aan iedereen getoond, de kreeft passeert je levend en wel (alhoewel dat toch wel een moment was dat ik even wegkeek, toen ze dat beestje … je weet wel).  Alles wordt voor je neus bereidt.

En weet je wat ? Er is geen enkele kookplaat te zien, alles word boven het vuur of in de oven bereidt.  Dat het er warm was, dat had je wel al door zeker ?

In totaal krijg je zo’n 20 gerechtjes.  Geen grote porties natuurlijk, maar op het einde ben je wel voldaan.  Of ’t moet zijn dat je iemand bent die alleen maar gegeten heeft met een halve koe op zijn bord, naast een berg aardappelen.  Dan heb je hier eerlijk gezegd niets te zoeken want dan ga je het niet kunnen waarderen.

Het tempo van serveren ligt hoog.  Ik verwonderde mij over de efficiëntie, de snelheid van de koks.  Alles volgt netjes op elkaar, er is geen enkele aarzeling over wie nu wat moet krijgen.  En dat zonder echt veel communicatie naar elkaar.  Het team is zo op elkaar ingespeeld, iedereen weet zo goed wat hij moet doen, dat ze kunnen samenwerken aan 20 gerechten zonder eigenlijk iets te moeten zeggen.  Het is fantastisch, het is een staaltje teamwork om u tegen te zeggen.  Alles ademt rust uit.

En nu komt het, de gerechten …

Hier ontbreekt nog 1 gerechtje, het sap van zwemkrabbetjes.  Het gerecht zelf, dat had geen zin om daar een foto van te nemen, want dat zou weinig gezegd hebben.  De bereidingswijze daarentegen …

De krabbetjes werden in hun geheel in het toestel gedaan dat je op bovenstaande foto’s ziet, in de pot onderaan.  Door te draaien aan de schijf bovenaan werden de krabbetjes geplet en kwam er sap vrij.  Dit werd uitgegoten in kommetjes en nog eventjes opgeklopt.  De smaak hiervan was heftig, zeer heftig, maar ook zeer puur.  Het was misschien niet mijn favoriet van de avond maar alleen al voor de bereidingswijze was ik blij dat het er bij was.

Bij al deze gerechten hadden we beide aangepaste sapjes genomen, ook een absolute aanrader en eens iets helemaal anders dan aangepaste wijnen.

Nu ik dit aan het typen ben, komt alles weer levendig boven.  De fascinatie die ik de ganse avond voelde bij het bezig zien van de gepassioneerde chefs, de smaakexplosies in mijn mond, het gelukzalige gevoel gedurende dik 2 uur, …

Het was gewoon een topervaring ! Helemaal mijn ding en eigenlijk zeker nog eens voor herhaling vatbaar.

Wat ik tenslotte ook nog leuk vond, is dat je, terwijl je rustig van een koffie of thee kan genieten, hen nog de keuken ziet opruimen en schoonmaken.  Je wordt echt in het ganse proces betrokken.

Bij het afrekenen krijg je nog een cadeautje, een huisgemaakt zuurdesembroodje met een pakje heerlijke boter.  Zo kan je de dag erna nog even terug genieten in ’t klein ;-).

En zo eindig je met 2 gelukkige mensen 🙂 !

Meer info : website Chambre Séparée