Wim Lybaert, de man die zijn volk leerde moestuinieren en genieten van ’t goeie leven, heeft sinds een paar weken een nieuw programma, “de Columbus”.
De Columbus is een prachtige tot mobilhome omgebouwde oude schoolbus. Deze straalt een ongelooflijke gezelligheid uit, net als Wim zelf. Hij lijkt mij een zeer aangename persoon, een echte levensgenieter, met een enorme “goesting” voor het leven, iemand die nog waarde hecht aan de kleine dingen in ’t leven.
Het programma zelf gaat over terug leren genieten van kleine, dagelijkse dingen, over stilstaan bij (grote én kleine) mooie momenten, over onthaasten, over even niet opgejaagd worden door anderen én door jezelf.
Elke week trekt hij er met een bekende gast 4 dagen op uit met de Columbus. Een ouderwetse kauwgomballenautomaat bepaalt hun bestemming. Bereiken ze die, super, bereiken ze die niet, ook super ! De rit er naar toe is immers belangrijker dan de bestemming zelf. Ze rijden zoveel mogelijk langs landelijke wegen en dorpen, vermijden snelwegen en drukke steden. Een ouderwetse landkaart en kompas bepalen hun richting. Niet altijd evident in tijden van door de GPS verwende mensen die telkens weer zo snel mogelijk op hun bestemming willen zijn, denk ik.
De prachtige, sfeervolle beelden volgen elkaar op, afgewisseld met toffe, leerrijke, boeiende, grappige, … gesprekken. Ik zelf voel me heerlijk relax na elke aflevering. Dé aflevering voor mij was die van 2 weken geleden, met één van mijn favoriete fotografen, Lieve Blancquaert.
Ja, ik ben fan van het programma én van de man erachter. Tenslotte heeft hij groot gelijk dat we veel te gejaagd leven en te weinig écht genieten.
Ik probeer dat wel hoor, stilstaan bij de kleine dingen die het leven aangenaam maken … zoals een lekker dessertje 😉 !
Een dessertje zoals deze panna cotta. Een dessertje om eigenlijk gewoon even in alle rust van te genieten.
Ik wist dat de combinatie koffie – hazelnootmelk een toppertje is door dit ontbijt van havermout met hazelnoot, chocolade, koffie en kaneel dus ik dacht, ik ga dat eens proberen in een panna cotta. Ja, ja, ik weet, hier verschijnt regelmatig een recept voor panna cotta maar hé wat kan ik zeggen, ik ben er fan van !
Persoonlijk vind ik dit één van de beste recepten voor panna cotta die ik al ooit uit mijn mouw heb geschud. De smaak is heerlijk en de crumble van koffie en hazelnootkoekjes maakt het helemaal af. Dit is er dus zeker ééntje voor in mijn panna cotta kookboek 😉 !
BEREIDING (voor 4 potjes) :
Breng 350 ml volle room aan de kook.
Zet ondertussen 50 ml espresso koffie.
Voeg aan de room de zaadjes van 1 vanillestokje en 25 gr rietsuiker toe. Meng goed, neem de pot van het vuur en laat een kwartier trekken.
Voeg dan 150 ml hazelnootmelk en de koffie toe en warm lichtjes terug op (het moet niet meer koken).
Laat 3 blaadjes gelatine in koud water weken en voeg deze dan toe aan het mengsel. Meng goed en laat op kamertemperatuur komen. Roer er regelmatig even door om te voorkomen dat er een velletje op komt.
Verdeel het mengsel van zodra afgekoeld over 4 potjes.
Laat een 4- tal uren opstijven in de koelkast.
Maak ondertussen de crumble.
Meng hiervoor 50 gr hazelnootkoekjes (fijn gemalen) met 50 gr roomboter, 50 gr amandelmeel, 15 gr rauw cacaopoeder en een snuifje gerookt zout.
Maal ook 12 gr koffiebonen fijn en doe deze onder dit mengsel.
Leg dit op een met bakpapier beklede bakplaat en bak 25 min in een voorverwarmde oven van 160 °.
Bij het serveren verdeel je wat van de crumble over de panna cotta. Je zal meer dan genoeg hebben maar ook gewoon op wat vanille ijs bv is dit lekker.
Wat heb je nodig :
- 350 ml volle room
- 50 ml espresso koffie
- zaadjes van 1 vanillestokje
- 25 gr rietsuiker
- 150 ml hazelnootmelk
- 3 blaadjes gelatine
- 50 gr hazelnootkoekjes
- 50 gr roomboter
- 50 gr amandelmeel
- 15 gr rauw cacaopoeder
- snuifje gerookt zout
- 12 gr koffiebonen
SMAKELIJK 🙂 !