karnemelk – vanille panna cotta

Mijn liefde voor dieren is groot, zeer groot.  Een rat die dreigt te verdrinken in onze vijver ? Ik vis ze eruit ! Een kevertje dat is binnengesukkeld in huis en wordt lastig gevallen door onze katten ? Ik zet het buiten ! Een slak op het voetpad die dreigt vertrappeld te worden ? Ik pak ze voorzichtig op aan haar huisje en zet ze veilig opzij !

Toch kent ook mijn dierenliefde een grens … Die grens ligt bij zwarte beesten met 8 poten ! Inderdaad, ja, ik heb schrik van spinnen.  Ik gruwel van die beesten, als ik er eentje zie krijg ik kou over mijn hele lijf.  Ik zou ongelukken begaan om toch maar zo snel mogelijk zo veel mogelijk afstand tussen mij en dat beest te scheppen.  Ik weet het, het houdt eigenlijk totaal geen steek.  Dat beest is veel en veel kleiner dan mij, dus ik moet er voor hem waarschijnlijk enorm bedreigend uitzien.  En er zitten hier ook niet echt gevaarlijke spinnen.  En toch …

Een paar weken geleden was het prijs, 2 keer op 1 week tijd.  Een zwarte kanjer in ons bad, ’s morgens vroeg.  Gelukkig is er op zo’n momenten iemand in huis die het niet half besterft en ze dan voor mij pakt en buiten zet.  Sindsdien zorg ik er altijd voor dat de stop in het bad zeker goed zit want er was een vermoeden dat ze zo in het bad geraakten.  En ja, sinds die voorzorgsmaatregel hadden ze zich niet meer laten zien.

Gisterenavond ging ik om te verfrissen genieten van een koud voetbadje.  Het deed deugd, het was verkwikkend … en het zorgde ervoor dat ik even vergat dat de stop in het bad zeker moest teruggeplaatst worden na het laten leeglopen van het bad ! Dus ja, vanmorgen weer prijs.  Zo’n akelig, groot, zwart beest in ’t bad ! Pfff, als ik er nog maar aan terug denk …

Om te bekomen van de schrik staat er gelukkig nog een lekker dessertje op mij te wachten 😉 !

Wie hier al een tijdje volgt weet dat ik panna cotta een ideaal dessert vind waar je veel kanten mee op kan.  Nu is het wel zo dat het meestal niet echt een licht dessert is.  Omdat het toch wel redelijk warm is de laatste tijd besloot ik om het recept van Donna Hay voor karnemelk panna cotta eens een kans te geven.  Eigenlijk ben ik niet zo’n fan van karnemelk maar verwerkt in een gerecht kan dat wel een frisse toets geven.

Ook hier is dat het geval, de panna cotta smaakt lekker fris, met een kleine licht zurige toets.  Combineer dit met aardbeien of frambozen en het is helemaal een toppertje.  Dus zelfs als je geen karnemelk lust, probeer dit dan toch maar eens !

BEREIDING (voor 6 potjes) :

Breng 250 ml volle room aan de kook.  Zet dan het vuur iets lager en voeg 75 gr rietsuiker toe.  Roer goed tot de suiker gesmolten is.

Voeg dan de zaadjes van 1 vanillestokje toe.

Ondertussen meng je 1 zakje agar-agar met een bodempje water.  Meng dit goed door elkaar.  Of laat 3 gelatineblaadjes weken in koud water.

Doe de agar-agar of gelatine bij de room en roer tot hij volledig weggesmolten is.

Voeg tenslotte 500 ml karnemelk toe.

Meng alles nog even goed en verdeel over 6 potjes.

Laat dit een paar uren opstijven in de koelkast.

Wat heb je nodig :

  • 250 ml volle room
  • 75 gr rietsuiker
  • 1 vanillestokje
  • 1 zakje agar-agar of 3 gelatineblaadjes
  • 500 ml karnemelk

SMAKELIJK 🙂 !

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.